Historie
Sedert 1918 heeft de Nieuwe of Littéraire Sociëteit De Witte op Scheveningen een fraaie buitensociëteit aan zee in eigendom: 'Paviljoen De Witte'. Het Paviljoen is in 1827 in opdracht van koning Willem I gebouwd als verjaarsgeschenk voor zijn gemalin koningin Frederica Louisa Wilhelmina van Pruisen. Het paviljoen vererfde sindsdien enige malen, maar raakte in 1911 uit koninklijke handen. De plannen van de opvolgende eigenaren om er een 'vermaaksgebouw' met casino van te maken liepen op niets uit. Zo kwam het paviljoen in 1918 in handen van de sociëteit.
Op dit moment bevond zich Het Paviljoen vrijwel nog in haar oorspronkelijke staat, zij het dat het gebouw enigszins vervallen was. Een plan voor modernisering werd echter vanwege de 'veranderde tijdsomstandigheden' en de hoge kosten niet uitgevoerd. De financiële toestand dwong het bestuur om prioriteit te geven aan grondverkoop. Derhalve is driekwart van de omliggende grond in de jaren twintig van de vorige eeuw door de Sociëteit verkocht. Het gebouw werd in 1926 uiteindelijk toch grondig verbouwd en uitgebreid door architect J. Limburg. Eind jaren tachtig van de twintigste eeuw was het Paviljoen aan een grote restauratie toe, maar de financiën maakten een keuze noodzakelijk tussen verkoop of aanpassing van de bestemming. Uiteindelijk kwam men tot overeenstemming met professor Theo Scholten die op het terrein van het Paviljoen een museum voor zijn beeldencollectie mocht bouwen. Zo wordt het Museum Beelden aan Zee van architect Wim Quist gerealiseerd onder en naast het Paviljoen. Een grondige restauratie van het Paviljoen maakte deel uit van de overeenkomst met Scholten. Beide projecten werden in 1994 afgerond. Eind 1998 werd het voorterrein aan de Pellenaerstraat afgesloten met een fraaie, hardglazen wand, ‘De Transparant’, eveneens een ontwerp van architect Quist. Deze wand bestaat uit zestien panelen, waarin teksten gegraveerd staan van bekende Nederlandstalige dichters en schrijvers.